獲罪

獲罪
(獲罪, 获罪) 得罪;遭罪。
《國語‧晉語二》: “夫孺子豈獲罪於民?”
《史記‧孔子世家》: “昔此國幾興矣, 以吾獲罪於 孔子 , 故不興也。”
司馬光 《蘇主簿夫人墓志銘》: “時祖姑猶在堂, 老而性嚴, 家人過堂下, 履錯然有聲, 已畏獲罪, 獨夫人能順適其志, 祖姑見之必說。”
《資治通鑒‧唐憲宗元和十五年》: “上服金丹, 多躁怒, 左右宦官往往獲罪, 有死者, 人人自危。”
郭沫若 《李白與杜甫‧杜甫的階級意識》: “ 杜甫 在左拾遺任內, 以疏救廢相 房琯 獲罪。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»